Η αγωγή των παιδιών απο την Κύηση...

Η αγωγή των παιδιών αρχίζει απ' την ώρα της συλ­λήψεως τους. Το έμβρυο ακούει κι αισθάνεται μέσα στην κοιλιά της μητέρας του. 

Ναι ακούει και βλέπει με τα μάτια της μητέρας. Αντιλαμβάνεται τις κινήσεις και τα συναισθήματά της, παρόλο που ο νους του δεν έχει α­ναπτυχθεί. Σκοτεινιάζει το πρόσωπο της μάνας, σκοτει­νιάζει κι αυτό. Νευριάζει η μάνα, νευριάζει κι αυτό. 

Ό,τι αισθάνεται η μητέρα, λύπη, πόνο, φόβο, άγχος κλπ. τα ζει κι αυτό. Αν η μάνα δεν το θέλει το έμβρυο αν δεν το αγαπάει, αυτό το αισθάνεται και δημιουργούν­ται τραύματα στην ψυχούλα του, που το συνοδεύουν σ' όλη του τη ζωή.

Αισθάνεσαι ότι πεινάεις, ότι άμα δεν φάεις, σε πιά­νει μία λιγούρα, μια τρεμούλα. Φοβάσαι ότι θ' αδυνατί­σεις. 

Είναι κάτι ψυχολογικό, που έχει εξήγηση. Μπορεί ας πούμε να μην εγνώρισες πατέρα, να μην εγνώρισες μητέρα, να είσαι υστερημένος και πεινασμένος, φτωχός κι αδύνατος. Κι αυτό από πνευματικό γεγονός, εκδηλώ­νεται αντανακλαστικώς ως αδυναμία του σώματος.

Γίνετε άγιοι και δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα με τα παιδιά σας. Η αγιότητα των γονέων απαλλάσσει τα παιδιά απ' τα προβλήματα.... 

Κι όταν κάνουν αταξίες να παίρνετε κάποια παιδαγωγικά μέτρα, αλλά να μην τα πιέζετε. Κυρίως να προσεύχεσθε. Το παιδί θέλει κοντά του ανθρώπους θερμής προσευχής.

 Όχι ν' αρκείται η μητέρα στο αισθητό χάδι για το παιδί της, αλλά να προ­σφέρει συγχρόνως και το χάδι της προσευχής.

Γέροντος Πορφυρίου