Αν καθίσει κανείς σε ένα θάλαμο αναμονής χειρουργείου έκτρωσης θα δει στις αντιδράσεις των γυναικών σημάδια που μαρτυρούν τον βαθύ εσωτερικό τους πόνο. Οι αντιδράσεις αυτές μοιράζονται ανάμεσα στον θυμό και την θλίψη. Έτσι, όπως αναφέρεται στην διεθνή βιβλιογραφία, κάποιες γυναίκες θα εκδηλώσουν άρνηση, (αμυντικός μηχανισμός που στηρίζεται στο συναίσθημα του θυμού), ενώ κάποιες άλλες θα αποχαιρετούν σπαρακτικά το αγέννητο παιδί τους εκδηλώνοντας την θλίψη τους. Οι μεν γυναίκες με άρνηση λένε στον εαυτό τους «...θα περάσει, δεν θα το σκέφτομαι, δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς...», οι δε γυναίκες με θλίψη λένε στο αγέννητο μωρό τους «...η μαμά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, εύχομαι να μπορούσες να γεννηθείς...». Η ώρα της έκτρωσης, σαν σημείο μηδέν, θα τραυματίσει τον εσωτερικό τους κόσμο και τα σημάδια του τραύματος θα είναι εμφανή στο σώμα, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές τους. Σημάδια όμως, που δυστυχώς περνούν απαρατήρητα στους πολλούς (ιδιαίτερα τα ψυχικά), ακόμα και...
Στηρίξτε ΤΩΡΑ, τον Ένθεο αγώνα, κατά της μάστιγας εκτρώσεων, σε μια εποχή, που πλησιάζει επικίνδυνα η οργή του ΘΕΟΥ! Ενωθείτε μαζί μας, στο ύστατο κάλεσμα για ΜΕΤΑΝΟΙΑ, λίγο πριν την έναρξη, της μεγαλύτερης τραγωδίας που πρόκειται να βιώσει η ανθρωπότητα, εξαιτίας των αμαρτιών μας ενώπιον του ΚΥΡΙΟΥ και ιδιαιτέρως των ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ...