ΜΑΜΑ ΜΗ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ

Τις 150.000 ετησίως αγγίζει ο αριθμός των αμβλώσεων στην Ελλάδα. Παντελής έλλειψη σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στον πληθυσμό, κυρίως όμως εκκλησιαστικής παιδείας. Τουλάχιστον 30.000 νεαρά κορίτσια, ηλικίας κάτω των 16 χρόνων, καταφεύγουν κάθε χρόνο στην Ελλάδα στην «επιλογή» της τεχνητής έκτρωσης προκειμένου να διακόψουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Ο συνολικός ετήσιος αριθμός των εκτρώσεων στη χώρα μας αγγίζει τις 150.000, αριθμός που μαρτυρά ότι το στοίχημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και της αντισύλληψης έχει χαθεί, ενώ η σεξουαλική απελευτέρωση, καλά κρατεί. Οι νέοι από την εφηβική κιόλας ηλικία, δίχως νουθεσία Κυρίου, γίνονται θύματα του σημερινού άκρατου σεξουαλισμού. Εν αγνοία τους, πορνεύουν, με ολέθριες συνέπειες στη ζωή τους, κύρίως όμως στην ψυχή τους. Γίνόμενοι εκτός από δέσμιοι των σωματικών παθών τους, και φονιάδες χωρίς υπέρβολή ενώπιον του Κυρίου. Οι ειδικοί δεν κρύβουν την απογοήτευσή τους για τα θλιβερά δεδομένα των ανεπιθύμητων κυήσεων και των εκτρώσε...

Κατά καιρούς ακούμε φωνές (δυστυχισμένων πλασμάτων, κατά τη γνώμη μου, ισοπεδωμένων από τον οδοστρωτήρα της αλλοτρίωσης), που διεκδικούν οργισμένα το «δικαίωμα των γυναικών» να τερματίζουν την εγκυμοσύνη τους, κάνοντας έκτρωση στα έμβρυα που έχουν μέσα τους. Φωνές ανθρώπων, ακόμη και γυναικών, που πρόσφατα (Μάρτιος 2017), σε πόλη της ελληνικής επαρχίας, επιτέθηκαν «επαναστατημένες» να εμποδίσουν εκείνους που θα εξέφραζαν την αντίθετη άποψη, έστω κι αν ήταν επίσης γυναίκες. «Γιατί να έχουμε παιδιά και όχι αυτοκίνητο;» ρωτούσε σε εποχές αναβρασμού η Margaret Sanger (1879 – 1966), Αμερικανίδα ιστορική ακτιβίστρια υπέρ των εκτρώσεων. Ας διεκδικήσω κι εγώ το δικαίωμα να αφήσω την ησυχία μου και να γράψω δυο λόγια για το θέμα, αν ακόμη σε αυτό τον τόπο μπορεί κάποιος να λέει τη γνώμη του (προπαντός αν είναι χριστιανός, τραβάει τις επιθέσεις ορισμένων σαν μαγνήτης). Το έμβρυο είναι άνθρωπος; Η ιδέα ότι η έκτρωση είναι δικαίωμα της γυναίκα βασίζεται στην άποψη ότι τ...

Ένα ηχητικό Βίντεο, που δείχνει το απίστευτο πλήθος των δολοφονημένων παιδιών στις Η.Π.Α. αλλά και κατ'αντιστοιχία και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο...

Είναι σκοτεινά. Δεν ξέρω και πολλά για το πού βρίσκομαι. Ωραία είναι πάντως. Ζεστά και φιλόξενα. Δεν μπορώ να δω. Μπορώ, όμως, να νιώσω. Οι αισθήσεις μου λειτουργούν στο έπακρο. Μπορώ νʼ ακούω τα πάντα. Είναι η καλύτερη κρυψώνα εδώ μέσα. Μπορώ να κρυφακούω, όσα οι άλλοι δε θα έλεγαν ποτέ αν ήμουν μπροστά τους. Ευχή και κατάρα. Ακούω, ναι μεν, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω όσα τρυπούν τʼ αυτιά μου. Λέξεις, ήχοι, ψίθυροι φτάνουν αλλοιωμένοι. Μόνο τη δική σου φωνή ξεχωρίζω. Μόνο αυτή με ηρεμεί και με καθησυχάζει. Δε σε ξέρω, αλλά μπορώ να σε φαντάζομαι. Η χροιά σου βγάζει ζεστασιά κι οικειότητα. Νιώθω όμορφα όταν σʼ ακούω. Νιώθω πως έχω μια συντροφιά. Είσαι ό,τι πιο κοντινό έχω σε παρέα. Εσένα ξέρω. Όλοι οι άλλοι είναι περαστικοί. Έρχονται και φεύγουν πριν προλάβω να τους μάθω. Καμιά φορά νιώθω τʼ άγγιγμά τους. Είναι κρύο. Σε τίποτα δε μοιάζει με το δικό σου. Εσένα είναι χάδι. Κι αν μαθαίνω κάτι, είναι να ξεχωρίζω τʼ αγγίγματα απ’ τα χάδια. Τα πρώτα είναι κρύα κι αδιάφορα. Τ...